Drogie dzieci! Członkowie Kół Żywego Różańca w naszej parafii!
- Bardzo się cieszę, że podjęłyście się zadania modlitwy w intencji tych, którzy są zagrożeni w naszej Ojczyźnie.
Modlitwa to rozmowa z Panem Bogiem: mówienie do Niego, ale zwłaszcza słuchanie Go.
Uczy ona, jak być posłusznym nie sobie, ale Komuś innemu (jak Pan Bóg) i komuś innemu (jak rodzice, wychowawcy)…
To jest czasem bardzo trudne… - Modlitwa jest także przekonywaniem, aby Pan Bóg oddalił od nas zło, uchronił przed nim, obronił.
- Jest ona również wołaniem do Pana Boga, aby cierpienia, choroby, których doświadcza wiele osób, wśród nich dzieci, nie załamało ich. Aby wtedy potrafili jednoczyć się z Panem Jezusem na krzyżu, mieli odwagę walczyć ze słabościami i nie poddawali się.
Nasza modlitwa może im w tym pomóc. Dlatego jest taka ważna! - Bardzo chciałbym się z Wami spotykać. Macie wiele zajęć, więc może to być trudne. Możecie, oczywiście, odmawiać swój Różaniec bez wspólnych spotkań! Ale pragnę Was serdecznie zaprosić: (1) na Warszawski Dzień Różańca (sobota, 3.10, u ojców dominikanów, Służew – g. 10.00); (2) dziecięcy różaniec w naszej parafii – w każdą środę o 17.15.
- Na czym polega tajemnica bycia członkiem Koła Żywego Różańca – zdradzą Wam katecheci. Ja tylko uchylę rąbka – Patronem pierwszego naszego Koła jest św. Stanisław Kostka. A jego zelatorem (czyli prezesem) – Julek Wróbel z IVc.
Pozdrawiam Was serdecznie
Z modlitwą: Zdrowaś Mario
Ks. Adam Zelga
Warszawa, 26 września 2020