Niektórzy zarzucają kościołowi, że wtrąca się do polityki… Może warto więc przypomnieć niektóre jej definicje. Ta współczesna głosi: Polityka to dążenie do udziału we władzy lub wywierania wpływu na podział władzy; walka o władzę (Max Weber).. I druga, klasyczna: Polityka to roztropna troska o wspólne dobro (Arystoteles). O ile z pierwszej, po Soborze Watykańskim II, Kościół się zwolnił, o tyle – jeśli chodzi o drugą, ma do niej absolutnie prawo…
I jeszcze jedna definicja. To polityka wg serca. Wynika ona z najszlachetniejszego genu, najgłębszej istoty, esencji, osnowy ducha polskiego. W jej ramach polskość definiował Jan Paweł II, pokazując, że fundamentalnym darem, wkładem naszej Ojczyzny w dorobek ludzkości jest miłosierdzie (s. Faustyna) i solidarność (1980, robotnicy Stoczni Gdańskiej). W tym kontekście trzeba rozumieć pojęcie wolności. Nie jest ona bez granic i nie ludzka wola wyznacza te granice. Wolność kończy się tam, gdzie powstaje powinność. Powinność miłosierdzia i solidarności.
W tym duchu ja, Wasz proboszcz, uprawiam politykę na ambonie. Politykę serca, jak ono nakazuje. Nie rozumu, rozsądku, kalkulacji, racji, napięć. Ani władzy. Nie zmienię się już. Proszę mi to wybaczyć.
Dlatego uważam, że niezwykłym świadectwem serca (bardziej niż rozumu), nie wynikającym ze światowych, społecznych czy osobistych racji, ale miłosierdzia i solidarności (które zostawił nam Jan Paweł II w testamencie) – jest nasze wsparcie Ukrainy…
W naszej parafii przebiega ona dwoma liniami: duchową (przestrzeń duszpasterska dla kapłanów Prawosławnej Cerkwi Ukraińskiej /PCU/ Patriarchatu Kijowskiego) i materialną (fundusz Wolica – Ukrainie). Te dwie linie równoległe, mogę się skrzyżować, wskazując dwa kierunki ludzkich dążeń (horyzontalny i wertykalny, wszerz i wzwyż). Tworzy się w ten sposób znak Krzyża. To najgłębsze i najprostsze wyznanie naszej wiary. W imię Ojca, i Syna i Ducha Św. B ім’я Отця і Сина і Святого Духа (ros. – во имя Отца и Сына и Святого Духа).
Dziękuję za Waszą otwartość i ofiarność. ks. Adam Zelga